Om half 5 werden we van ons hotel, het Risata Bali Resort & Spa opgehaald en stapten we nog een keer allemaal samen in een bus om de korte weg naar het vliegveld af te leggen. Maar niet voordat we afscheid genomen hebben van het personeel die allemaal hun uiterste best hadden gedaan om ons verblijf zo comfortabel en prettig mogelijk te maken. Het was wederom een weemoedig moment, al was deze gang naar de airport een hele andere als die van 8 jaar geleden. Loek en ik laten onze noodlijdende koffers voor de zekerheid maar even sealen want de visioenen van uitelkaar klappende koffers en al onze spullen verspreid over de band op schiphol leken een realistisch doem scenario! Tijd om in te checken en dan nog even door de douane formaliteiten heen. Zo, daar sta je dan; klaar voor de start! Natuurlijk nog tijd genoeg, dus kijken we even rond. De luchthaven is flink gegroeid sinds de laatste keer dat we er waren en er zijn allerlei leuke winkeltjes om in rond te neuzen en om je laatste roepia's achter te laten! We besluiten ook nog een hapje te eten (toch nog tijd genoeg) voor het geval de gebruikelijke "chicken or beef" optie in het vliegtuig ons niet echt aan staat. De vertrekkende vluchten worden een voor een omgeroepen, en een voor een gaan de passagiers door de beveiliging. Nog een keer zien we de zon ondergaan op Bali, het is en blijft een spectaculair gezicht en dan is het voor ons ook zover! Onze vlucht wordt afgeroepen met enige vertraging omdat de vlucht naar Jakarta met vertraging vertrok; maar hij vertrok tenminste dus de Merapi gooit vooralsnog voor de internationale vluchten geen roet in het eten! We zoeken ons plekje op en installeren ons voor het eerste deel van de reis naar Singapore. In Singapore hebben we maar kort de tijd om van terminal te wisselen en over te stappen op de vlucht naar Amsterdam maar het verloopt weer soepeltjes en zonder problemen. Deze vlucht duurt wat langer ;-) Iedereen probeert een comfortabele houding te vinden en na de geserveerde maaltijd wordt het al snel rustig. Men kijkt een film, probeert wat te slapen of speelt net als wij een spelletje (in ons geval tetris). Af en toe vallen mijn ogen toe, maar echt slapen lukt me niet. We landen rond de geplande tijd op Schiphol en de kou is meteen voelbaar ondanks de goede voorzorgsmaatregelen deze keer! We passeren moeiteloos de paspoort controle en dan is het wachten op de koffers. Het plastic heeft zijn werk gedaan, de hele handel is nog heel (gelukkig). Als iedereen zijn bagage bij elkaar heeft, is ook de tijd aangebroken om afscheid te nemen van ons groepje van 7. We spreken af om contact te houden en een kleine reunie te plannen in Valkenburg begin volgend jaar. Inmiddels is de datum daar voor al afgesproken ;-)
Met z'n viertjes gaan we door de onbemande douane gang van 'nothing to declare' en op zoek naar onze auto op lang parkeren. Mechie en ik wachten met de bagage bij de ingang en terwijl de mannen op zoek gaan naar rij 511, waar ons goggomobieltje 3 en een halve week geleden zo ongeveer is gedropt, zien we de zon langzaam opkomen in ons koude kikkerlandje. Een geweldige reis is tot zijn eind gekomen ....