Friday, October 29, 2010

We zijn er!

Reizen is altijd vermoeiend en ook al ben je dat na een paar dagen weer helemaal vergeten, zo'n eerste dag na aankomst ben je helemaal af!. Omdat we met de tijd zijn meegegaan, is het hier vrijdagavond terwijl ik dit blog type op onze hotelkamer van het Mercure Hotel in Jakarta. Ja, ik weet het, was niet van plan een blog bij te houden deze keer, maar het bloed kruipt enz ... dus ga ik een poging wagen om regelmatig onze belevenissen tijdens deze reis hier vast te leggen!



Donderdag 28 Oktober, gisteren dus, zijn we vertrokken. En het was vroeg want we konden het risico niet nemen in de file terecht te komen. Om 6 uur zou de wekker afgaan maar we waren al voor zessen op en iedereen was vrij snel klaar dus zaten we bepakt en bezakt (waarschijnlijk weer veel te veel bij ons!) om kwart over zes al in de auto, zoals gebruikelijk was het een drukte van jewelste op de A2 maar toch verliep de rit richting Schiphol voorspoedig. De auto afgeleverd op lang parkeren, de al klaar staande bus ingesprongen die ons netjes voor de vertrekterminal, vlak bij de Singapore Airlines balie afleverde wat het gezeul met alle bagage tot een minimum beperkte! Mooi; sofar so good! Bij de incheckbalie was niks maar dan ook helemaal niks te doen en konden we meteen inchecken, gelukkig was er ook nog wat te regelen met de zitplaatsen en zaten we mooi met z'n vieren op een rij. Ook de douane en security werkten mee en maakten alles echt tot een fluitje van een cent. Na dollars gekocht te hebben bij de schiphol vestiging van ABN AMRO en de bekende duty-free winkeltjes te hebben doorgeplozen was het tijd om neer te ploffen bij café Amsterdam voor de traditionele 'ik ga op reis uitsmijter' die weer voortreffelijk smaakte overigens. Daarna ging het langzaam richting de gate, de vlucht vertrok op tijd, en de 12 uur naar Singapore zijn uitermate plezierig verlopen. Het eten was goed, de wijn smaakte ook prima, Mechie, Loek en ik hebben een 'tetris' wedstrijd gespeelt op het aangeboden game systeem, die Loek gewonnen heeft dus Mechie en ik zinnen natuurlijk op revange op de terugweg! Eenmaal aangekomen op Singapore Changi Airport waren we toch wel blij dat we even de beentjes konden strekken. Anderhalf uur hadden we hier ongeveer de tijd, dus zijn we op zoek gegaan naar wat te drinken en hebben al doende de luchthaven verkend. De vlucht naar Jakarta was echt zo voorbij (eer het vliegtuig echt op hoogte was, kon de daling alweer worden ingezet ;-) Na de douane formaliteiten, het visum perikel (ook hier moet die ter plekke worden aangeschaft alleen het waar en wanneer precies was nergens duidelijk aangegeven wat ertoe leidde dat we uit de rij weer terugkonden om het kreng te gaan kopen) Afijn eind goed al goed en na het verzamelen van de koffers, werden we netjes opgewacht door onze gids met de naam Suryadi (nee geen familie van Wibi!) Onze verbazing was groot toen bleek dat onze groep (incl. wijzelf) maar bestond uit 9 personen ... en de bus met recht een busje genoemd mag worden.

We krijgen een eerste indruk van deze drukke, chaotische stad als we van de luchthaven naar ons hotel, het Mercure Hotel worden gereden wat dicht tegen de chinese wijk van Jakarta aan ligt.



Besloten werd om een deel van het programma van morgen, vast vanmiddag te doen, namelijk het bezoek aan de oude haven: De Sunda Kelapa, een van de toeristische trekpleisters van de stad. Ruim viereneenhalve eeuw geleden veroverden de Islamieten deze haven op de Hindoes, waarbij de Portugezen tegelijk uit het gebied verdreven werden. In 1619 liet J.P. Coen op de oostelijke oever het Kasteel bouwen. Tegenwoordig is de haven alleen toegankelijk voor pinisi ('schoeners'), traditionele houten boten met twee masten die tussen de eilanden in de archipel varen. Hoewel het tegenwoordig nog slechts een kleine haven is, ligt de oorsprong van Jakarta in Sunda Kelapa en speelde het een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de stad.



Ook bezochten we de oude wachttoren in Sunda Kelapa...:



... en het oude deel van de stad. In het oude centrum van Jakarta, het Nederlandse Batavia, tegenwoordig bekend als 'Kota Tua' ('Oude Stad') staan een heel aantal Nederlandse koloniale panden. Velen verkeren helaas in erbarmelijke staat en zijn amper te herkennen, maar in steeds groter wordende aantallen worden deze oude koloniale gebouwen onderhouden, gerenoveerd en voor bezoekers opengesteld. Aan de zuidkant van het Taman Fatahillaplein ligt het neoklassieke stadhuis. Dit is het oudste gebouw in deze regio. Vanaf deze plaats werd Indonesië bestuurd en kreeg de stad Jakarta haar eerste vormen. Het gebouw had vroeger meerdere functies. Het was in eerste instantie het huis van de burgemeester van Batavia. Rond 1900 kreeg het stadhuis nog een tweede functie, namelijk dat van oud-Batavia museum. De kelder werd gebruikt voor de gevangenen die op de lijst stonden voor de doodstraf. Hun executie vond plaats op het Stadhuisplein. Deponoro, een van de grote helden van Indonesië zou hier in de kelder hebben gezeten, voordat hij werd verbannen naar Zuid-Sulawesi.



Doordat we dit zo gedaan hebben, betekent dit dat we voor de rest van het programma van morgen meer tijd hebben. Aan het eind van de middag ging het weer richting hotel, onderweg uitgestapt om ergens te gaan pinnen en zijn nu met z'n alle ineens milionair met al die roepias :-) Teruglopend nog even een pizzahut ingedoken om het vochtgehalte weer op pijl te brengen en een klein pizzaatje te verorberen. Nu is het ongeveer half 7 s avonds, gaan we zo met z'n vieren een afzakkertje drinken en dan gaat het licht toch echt uit want morgen gaat de wekker al om kwart voor zeven; hoezo vakantie? ;-)